Ένας Παραμυθένιος Κόσμος

Συζητώντας με την Τζένη Παπαδημάτου καταλαβαίνεις ότι είναι ένας πολύ γλυκός και θετικός άνθρωπος με μπόλικη φαντασία και αθωότητα και ότι κρύβεται μέσα της ένας παραμυθένιος κόσμος!

Στην συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή Prive Club του Botox Radio και στους Τέο Τσιρικάκη και Βασίλη Θεοδωρίδη, μίλησε για το βιβλίο της, Γλυκοζαχαρούληδες, το πνεύμα των γενεθλίων, για τους επώνυμους καλλιτέχνες που πρόσφεραν το ταλέντο τους οικειοθελώς για χάρη των παιδιών, για τα όνειρα που βλέπει, αλλά και τους μεγάλους που μεταφέρουν τα βάρη τους στα παιδιά και τους παγώνουν τα όνειρα.

Μέσα από τη νέα της δουλειά μας ταξιδεύει σε άλλα μονοπάτια, ενός κόσμου μαγικού, παραμυθένιου για μικρούς και μεγάλους. Έναν κόσμο που στις μέρες μας φαίνεται πως έχουμε ξεχάσει, ενώ η εσωτερική μας ανάγκη να τον επαναφέρουμε είναι τόσο έντονη.

Αυτός είναι όμως εκεί, μέσα μας, αρκεί να θελήσουμε να τον αφυπνίσουμε. Ας απεγκλωβίσουμε το παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας, αλλά ας ακούσουμε και τα παιδιά, έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτά. Μην τους κλέβουμε τα όνειρα ας τ’ αφήσουμε να κλέψουν τους δικούς μας εφιάλτες.

 

Όταν ήμασταν παιδάκια ζούσαμε σε έναν κόσμο που είχε φαντασία, έναν κόσμο που ξυπνούσαμε για να δούμε τον Άγιο Βασίλη….. Τι γίνεται αυτός ο κόσμος Τζένη μου, χάθηκε;

Δυστυχώς και είναι πάρα πολύ άσχημο το γεγονός ότι όλο αυτό που κουβαλάνε οι μεγάλοι το μεταφέρουν και στα παιδιά…. Μου έτυχε κάτι προχθές. Έχω μια ανιψιά στην 1η δημοτικού και έρχεται στο σπίτι και μου λέει: Ξέρεις θεία δεν υπάρχει άγιος Βασίλης. Η γιαγιά μου είπε φέτος να μην περιμένω να μου φέρει δώρο, θα μου το φέρει η νονά μου….. Αγάπη μου -της λέω-  ο Άγιος Βασίλης είναι κάτι πολύ καλό, τον έχουμε μέσα μας, είναι η αγάπη που έχουμε για τον κόσμο, για τον συνάνθρωπό μας. Μου λέει: Αλήθεια; Γιατί εγώ πολύ στεναχωρήθηκα που δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης…! Έβλεπα τη λαχτάρα στα μάτια της και απορώ πως μία γιαγιά μπορεί να παγώσει το όνειρο σε ένα παιδάκι έξι ετών, αντί να το αφήσει λίγο να μεγαλώσει να μπορέσει να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα.

Πως συνέλαβες αυτό το παραμύθι;

Γενικώς βλέπω πολύ έντονα όνειρα και το παραμύθι αυτό το είδα στον ύπνο μου. Είναι απίστευτο, το αναφέρω και στο παραμύθι, αν δεν ξύπναγα εκείνο το βράδυ και δεν καθόμουν να το γράψω, δεν θα υπήρχε περίπτωση να υλοποιηθεί γιατί θα το είχα ξεχάσει. Το παραμύθι ολοκληρώθηκε μέσα σε μια βδομάδα και ήταν όλη μου η κεντρική ιδέα. Με βάση αυτό και χάρη στη βοήθεια της φίλης μου Βάλιας Αντωνάκου* (η Καραμελίτσα στο μιούζικαλ) στήθηκε ο μικρόκοσμος του παραμυθιού.

Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για την υπόθεση και τις συμμετοχές;

Όλη η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε ένα ζαχαροπλαστείο. Υπάρχει η παρέα των Γλυκοζαχαρούληδων και τα υλικά τα οποία συσπειρώνονται για να βοηθήσουν να σωθεί ένα πάρτι της παρέας. Υπάρχει όμως και το Κακό Πνεύμα, που κλέβει τις τούρτες των παιδιών και θέλει να καταστρέψει τα πάρτι. Αυτό το Κακό Πνεύμα λοιπόν, έρχεται στο ζαχαροπλαστείο, όταν η ηρωίδα, η μικρή Ελβίρα, που την υποδύεται η Καίτη Γαρμπή, κάνει μία άσχημη σκέψη την παραμονή των γενεθλίων της.

Έτυχε να το ακούσω και μου άρεσε πολύ, η εκτέλεσή της είναι μακράν!

Είναι απίστευτη! Ακόμα και τώρα ανατριχιάζω.

Πραγματικά είναι πάρα πολύ ευαίσθητο και όλοι το έχουν κάνει με την καρδιά τους. Είναι απίστευτη παραγωγή και δεν είναι μόνο για παιδιά.  

Και όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες ήρθαν αφιλοκερδώς, γιατί όταν τους πλησίασα και τους μίλησα για το σκοπό μου, το ήθελαν με την καρδιά τους. Όταν τους ρώτησα τι θέλουν για τον κόπο τους, ο κ. Ζουγανέλης μου είπε: Τζένη αν ξεκινήσουμε να παίρνουμε χρήματα, δεν υπάρχει περίπτωση να βγει ποτέ αυτή η δουλειά. Και εμείς αυτή τη στιγμή είμαστε κοντά στα παιδιά. Αν εμείς σαν καλλιτέχνες δεν κάνουμε κάτι για να βοηθηθεί να βγει αυτό το βιβλίο, δεν είμαστε καλλιτέχνες…

Και η ηχογράφηση μας ήταν σκέτο πάρτι!! Δεν μπορείς να φανταστείς τι θετική ενέργεια υπήρχε μέσα στο στούντιο…!!

Το είδα από τον Διονύση Σχοινά…

Αυτός δεν υπάρχει! Είναι η χαρά προσωποποιημένη. Ο Σχοινάς μόνος του κάνει ολόκληρη κομπανία και με τον Λαϊνά δίπλα, δεν το συζητώ. Ο Λαϊνάς έκανε και την ενορχήστρωση.

Να πούμε ότι είναι ένα βιβλίο που συνοδεύεται από δύο CD…

Το πρώτο μέρος είναι η αφήγηση του παραμυθιού, που την κάνω εγώ μαζί με τον Μάρκο Σεφερλή και είναι για πιο μικρές ηλικίες . Το δεύτερο μέρος είναι καθαρά η θεατρική παράσταση με όλα τα τραγούδια, το μιούζικαλ…. Ήδη έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε πρόβες και για μικρές θεατρικές παραστάσεις σε κάποια σχολεία. Σε αυτές, συμμετέχουμε επτά κοπέλες…. Έχουμε κλείσει και κάποιες παραστάσεις για να βοηθήσουμε τους δήμους. Κάποια από τα χρήματα θα διατεθούν στο κοινωνικό παντοπωλείο.

Ας έρθουμε και λίγο σε σένα… Από μικρή ήθελες να ακολουθήσεις αυτήν την πορεία;

Πολύ. Κοίταξε, πήγα πρώτη φορά μπορώ να σου πω δειλά και ήμουν πολύ μαζεμένη. Όμως με μάγεψε! Παίξαμε τις Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη για πρώτη φορά, σε μουσικές Γιάννη Ζουγανέλη. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Θεός! Όπου μπορούσα χωνόμουν σε ερασιτεχνικές ομάδες.

Πήγες κατευθείαν σε δραματική σχολή ή το είχες στο μυαλό σου;

Όχι. Το είχα στο μυαλό μου, αλλά πρώτα σπούδασα φυσικοθεραπεία. Το πήρα το πτυχίο μου, παράλληλα όμως το τελευταίο έτος, έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή του Διομήδη Φωτιάδη και παρόλο που δεν πίστευα ότι θα περάσω (ομολογώ), πέρασα και αφού πέρασα, είπα :Τέλος! εδώ είμαστε!

Σαν παιδί είχες μια καλή παιδική ηλικία;

Πολύ! Ευχαριστώ και ευγνωμονώ το Θεό. Πέρασα υπέροχα. Είμαι ένα παιδί χορτάτο από παιχνίδι και από αλάνα.

Σήμερα τα παιδιά πλέον δεν παραμυθιάζονται, είναι υποψιασμένα.

Τους έχουν κλέψει την παιδικότητά…. Να σας πω και κάτι άλλο που κάνουν εγκληματικό. Δεν αφήνουν τα παιδιά τους να λερωθούν. Προτιμάνε να τα έχουν σε μία καρέκλα ακίνητα. Αυτό εμένα με σοκάρει. Άστο το παιδί!!. Είναι δυνατόν!? Εμείς βγαίναμε στις αλάνες και μπαίναμε με τα χώματα στο σπίτι, πέφταμε κάτω, χτυπάγαμε και δεν παθαίναμε τίποτα. Τώρα βλέπεις ότι με το παραμικρό αρρωσταίνουν.

Έχω καταλάβει ότι σε αυτό το έργο κάνεις πολλούς υπαινιγμούς…

Υπάρχει ένα τραγούδι, στο CD της παράστασης που λέει πόσο σημαντικό είναι να μη φοβόμαστε τον χρόνο. Πόσοι είναι λυπημένοι την ημέρα των γενεθλίων τους επειδή νιώθουν ότι μεγαλώνουν; Και όμως, γιατί δεν το βλέπουμε θετικά; Αν κάνουμε τον χρόνο φίλο μας, μπορούμε να κάνουμε πολλά καλά πράγματα και να τον χρησιμοποιούμε θετικά. Γιατί να ζούμε πάντα με τον φόβο και να βλέπουμε την αρνητικότητα;

Πιστεύεις ότι η τεχνολογία και ο σύγχρονος τρόπος μας έχουν απομακρύνει λίγο από τη φύση; Όλο αυτό δεν είναι εναντίον της παιδικής φύσης του ανθρώπου;

Σίγουρα, ακόμα και τα σπίτια μας είναι εναντίον.

Η φαντασία είναι το must στοιχείο του παιδιού μέσα μας. Χάνοντας τη φαντασία μας γινόμαστε καμιά φορά στεγνοί ορθολογιστές…

Αυτή είναι και η αιτία που έχουμε χάσει την παιδικότητα μας και τον αυθορμητισμό μας, η τετράγωνη λογική. Αυτός δεν είναι o λόγος που μας παγώνει και μας χωρίζει από τον κόσμο των παιδιών; Το παιδί έχει το δικό του μικρόκοσμο, όπου και να το βάλεις έχει δική του φαντασία και τη δύναμη να φέρει τα πράγματα στα μέτρα του. Αυτός είναι και ο μαγικός του κόσμος. Για ένα παιδί, ακόμα και ένα ποτήρι, μπορεί να είναι ένας ολόκληρος κόσμος.

Αφού όλοι το πιστεύουμε και το λέμε, ότι κρύβουμε το παιδί μέσα μας , παρόλα αυτά όμως, δεν κάνουμε τίποτα γι αυτό, ενώ στην ουσία είναι στο χέρι μας.

Βέβαια είναι στο χέρι μας. Αλλά ο κόσμος ντρέπεται να βγάλει το παιδί από μέσα του γιατί τον απασχολεί το τί θα πει ο άλλος .

Άρα δεν έχει χαθεί αυτή η παιδική μαγεία. Κάπου κρύβεται. Βλέπεις ότι όλοι, με το πρώτο κίνητρο, θα μιλήσουν, θέλουν να το βγάλουνε.

Όλοι μας κατά βάθος είμαστε παιδιά, όσο και αν φαίνεται ότι το έχουμε ξεχάσει. Με την πρώτη ευκαιρία βγαίνει προς τα έξω.

Οι μεγάλοι όταν παρακολουθούν παιδικές παραστάσεις γίνονται πιο παιδιά και από τα παιδιά.

Και τα παιδιά τους βοηθάνε σε αυτό, γιατί με αφορμή το παιδί πηγαίνουν να δουν την παράσταση, αλλιώς μόνοι τους δεν θα πήγαιναν ποτέ… Εγώ πηγαίνω και μόνη μου, μου αρέσει και για τη δουλειά μου να βλέπω.

Και επιστροφή στο έργο σου… Ποιος είναι αυτός ο Βούτυρος επιτέλους;

Ο Βούτυρος είναι ένας υπερόπτης που το Κακό Πνεύμα έχει καταφέρει να τον πείσει…

Ο Βούτυρος σαν νοοτροπία δηλαδή είναι βούτυρο ψυχή, ή είναι πιο σκληρός μέσα του;

Είναι λίγο σκληρός, λίγο υπερόπτης, εγωιστής και γι αυτό καταφέρνει το Κακό Πνεύμα και τον πλησιάζει. Αν ο Βούτυρος δεν μπει στην κουζίνα με τα άλλα υλικά για να φτιάξουν την τούρτα, τούρτα δεν μπορεί να γίνει. Το Κακό Πνεύμα λοιπόν, τον πείθει να κατέβει σε απεργία, ότι πρέπει να διεκδικήσει λιγότερες ώρες εργασίας, να μην τον χτυπάνε, γιατί τον χτυπάνε αλύπητα για να μαλακώσει. Αυτό το γεγονός δημιουργεί πρόβλημα στα άλλα υλικά, διότι τούρτα χωρίς βούτυρο θεωρούν ότι δεν μπορεί να γίνει. Έλα όμως που γίνεται, διότι ο Σοφός ο Παντεσπάνης έχει βρει μια συνταγή από το βιβλίο του κ.Γλύκα, που λέει ότι: γλυκό χωρίς βούτυρο γίνεται, χωρίς ζάχαρη ποτέ! Η Ζάχαρη λοιπόν είναι το κύριο υλικό. Και τότε, το Καλό Πνεύμα με τα υλικά στήνουν ένα σχέδιο, πλησιάζουν το Κακό Πνεύμα και του δίνουν την πληροφορία ότι το Βούτυρο δεν είναι τόσο αναγκαίο υλικό, οπότε είναι σίγουρο ότι μαθαίνοντας την πληροφορία θα τον πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Τελικά, κάνουν δικαστήριο και τον τιμωρούν, αφήνοντάς τον έξω από το ψυγείο, μέχρι να μαλακώσει και να καταλάβει το λάθος του. Όταν το Κακό Πνεύμα μαθαίνει την πληροφορία ότι το σπουδαιότερο υλικό είναι η Ζάχαρη, πάει να βρει τη Ζάχαρη και φυσικά απορρίπτει το Βούτυρο. Μέσα λοιπόν από αυτήν την απόρριψη, το Βούτυρο καταλαβαίνει πόσο λάθος έχει κάνει, που πρόδωσε τους φίλους του για δικό του όφελος.

Ποιός κάνει το Κακό Πνεύμα;

Η Αρετή Ζαχαριάδου. Μεγάλο ταλέντο!

Πρόκειται για έναν εσωτερικό πόλεμο, που πρέπει να νικήσουμε;; Αυτό μας λέει το έργο σου;

Εννοείται!! Πρέπει! Ναι! Να σκεφτόμαστε θετικά. Αυτό θέλω να θίξω και μέσα από αυτό το έργο, ότι όταν είμαστε πραγματικά λυπημένοι προσελκύουμε το κακό, είναι αυτό που λένε ενός κακού μύρια έπονται….  Όταν οι γονείς της Ελβίρας, ετοιμάζουν το πάρτι έκπληξη για τα γενέθλιά της, το Κακό Πνεύμα εμφανίζεται βλέποντας την Ελβίρα λυπημένη. Ακόμα και τη μικρούλα αυτήν, την απορροφάει το σκοτάδι για λίγο. Μόλις όμως αλλάξει λίγο τις σκέψεις της, κάνοντάς τις πιο θετικές, το Καλό Πνεύμα του ζαχαροπλαστείου ζωντανεύει τα υλικά και αυτά με τον τρόπο τους κάνουν τη δουλειά τους.

Γι αυτό ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Η ζωή είναι γλυκιά, πολύ γλυκιά…!!

Μπορείς να μου πεις Τζένη μου όλη την ομάδα των συντελεστών;

Μουσική: Διονύσης Σχοινάς, Ενορχήστρωση: Κώστας Λαϊνάς | Εικονογράφηση Βιβλίου: Εβίτα Μεταξάτου

Στο cd συμμετέχουν:

Μάρκος Σεφερλής: Γατούλης, Τάσος Χαλκιάς: πατέρας Ελβίρας, Αλεξάνδρα Χαραλαμπίδου: μητέρα Ελβίρας, Κώστας Βουτσάς: κος Ζαχαρίας Γλύκας, Νικολέτα Βλαβιανού: Αυγουλίτσα, Δήμητρα Φουντούκη: κα Ζάχαρη, Μάνος Πετούσης: κος Γάλας (το τραγούδι του, το ερμηνεύει ο Γιώργος Φανάρας), Κάτια Νικολαίδου: Σαντιγύ, Θάλεια Προκοπίου: Σοκολάτα, Ναυσικά Πύρρου: Φράουλα, Βάλια Αντωνάκου*: Καραμέλα, Νίκος Καραστέργιος: Βούτυρος (τα τραγούδια του, τα ερμηνεύει ο Διονύσης Σχοινάς), Ελένη Καρβέλη: κα Αμυγδαλάκη, Νίκος Αξιώτης: κος Φουντούκης, Γιάννης Ζουγανέλης: Παντεσπάνης ο Σοφός, Καίτη Γαρμπή: Ελβίρα, Αρετή Ζαχαριάδου: Kακό Πνεύμα, Μπέση Μάλφα: Καλό Πνεύμα.

Τα ονόματα των κοριτσιών που θα είναι στην θεατρική παράσταση είναι οι Μαίρη Γαρίτση, Κατερίνα Χόλη, Μαρία Μανόνα, Νίκη Αγγελάκη, Αλεξάνδρα Τρίψα, Μαριέλλα Κολλα.

Πολύ ωραία δουλειά… Έχει δύναμη, συναίσθημα, είναι φτιαγμένη από ωραίους καλλιτέχνες και πραγματικά αξίζεις συγχαρητήρια! Μια αξιόλογη προσπάθεια…

Ευχαριστώ! Η προσπάθεια δεν έγινε μόνο από εμένα. Έγινε και από τον Διονύση και από όλους τους συντελεστές! Τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου.

Η αλήθεια είναι μια, γιατί τα έμαθα και από τον Διονύση, ήσουν η ψυχή και είσαι έναν άνθρωπος που είχες τον τρόπο σου να ελκύσεις για αυτή τη δουλειά όλους αυτούς που ήρθαν κοντά σου.

Νομίζω ότι αν δεν ήταν παιδιά και οι ίδιοι δεν θα μπορούσα να τους ελκύσω. Απλά αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά ήταν παιδιά μέσα τους.

 

*Η Βάλια Αντωνάκου δυστυχώς δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή

 

Μαρίνα Τζεν για τον BotoX Radio