Δύο βασικοί λεμφαδένες – ο Σπλήνας και ο Θύμος

Είναι τα εσωτερικά όργανα που κατεξοχήν εμπλέκονται στην παραγωγή και ωρίμανση των λεμφοκυττάρων, των κυττάρων που κυκλοφορούν στο αίμα και στη λέμφο και είναι υπεύθυνα για την άμυνα του σώματος (δηλαδή τις άνοσες αντιδράσεις). Δύο λεμφοκυτταρικοί πληθυσμοί παράγουν μια διπλή άνοση αντίδραση (χυμική ανοσία, λόγω της παρουσίας αντισωμάτων στο πλάσμα του αίματος, και κυτταρική ανοσία, λόγω της παρουσίας κυττάρων ικανών να προκαλέσουν άνοση αντίδραση): τα λεμφοκύτταρα Β, τα οποία διαφοροποιούνται σε πλασματοκύτταρα ικανά να απελευθερώνουν αντισώματα, και τα λεμφοκύτταρα Τ , υπεύθυνα για την «ανοσολογική μνήμη».
Τα λεμφοκύτταρα Β προέρχονται από στελεχιαία κύτταρα, που διαφοροποιούνται κυρίως στον σπλήνα, ενώ τα λεμφοκύτταρα Τ από τα στελεχιαία κύτταρα, που διαφοροποιούνται στον θύμο αδένα. Οι δύο κυτταρικοί τύποι συνυπάρχουν στα περιφερικά λεμφικά όργανα (σπλήνα, λεμφαδένες).
Ο ΣΠΛΗΝΑΣ
Ρυθμίζει την κυτταρική και χυμική σύνθεση του αίματος καθώς και τον όγκο της κυκλοφορούσας μάζας , χάρη σε μια ειδική αγγειακή αρχιτεκτονική και στον χαρακτηριστικό λεμφοειδή του ιστό. Εδώ τα παλιά ερυθρά αιμοσφαίρια «καταστρέφονται» ενώ τα λεμφοκύτταρα Β διαφοροποιούνται, πολλαπλασιάζονται και αλληλεπιδρούν με τα λεμφοκύτταρα Τ , γεγονός χαρακτηριστικό της άνοσης αντίδρασης. Στο εσωτερικό του σπλήνα διακρίνονται διαφορετικές περιοχές ( ο ερυθρός πολφός και ο ωχρός πολφός), οριοθετούμενες από δοκίδες και πλούσια αγγειούμενες από τη σπληνική αρτηρία και φλέβα. Ο ωχρός πολφός αποτελείται από αρτηρίδια, που καλύπτονται από ένα παχύ έλυτρο λεμφοειδούς ιστού: εδώ βρίσκονται τα βλαστικά κέντρα, τα οποία περιέχονται στα Μαλπιγγιανά σωμάτια, που αποτελούνται από λεμφοειδή ιστό. Επίσης , εδώ βρίσκονται τα λεμφοκύτταρα Β, Τ και τα μακροφάγα (δενδριτικά κύτταρα). Ο ερυθρός πολφός αποτελείται από χορδές πολφού, τη δικτυωτή στιβάδα, όπου βρίσκονται κυρίως μακροφάγα κύτταρα, λεμφοκύτταρα και άλλα κύτταρα του αίματος. Η περιοχή αυτή διασχίζεται από ομάδα πολύ λεπτότερων αρτηριδίων (διαμέτρου 50μm), που διαιρούνται σε αθροίσματα χρωστικών αρτηριδίων (διαμέτρου15μm), τα οποία καταλήγουν σε τριχοειδή αγγεία που φέρουν περίβλημα, πολύ μικρά αγγεία που περιβάλλονται από μυϊκές ίνες ικανές να αποφράσσουν τη ροή του αίματος στον ερυθρό πολφό.Εδώ καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Από εδώ, το αίμα περνάει στους φλεβικούς κόλπους, οι οποίοι συρρέουν στις φλέβες του ερυθρού πολφού, που ακολουθούνται από τις δοκιδώδεις φλέβες, ρίζες της σπληνικής φλέβας.
Ο ΘΥΜΟΣ ΑΔΕΝΑΣ
Μεταβατικό όργανο: ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στο έμβρυο, ατροφεί προοδευτικά με την ηλικία καθιστώντας τον οργανισμό περισσότερο ευάλωτο. Εδώ τα πολυδύναμα στελεχιαία κύτταρα διαφοροποιούνται σε λεμφοκύτταρα Τ: εδώ υφίστανται λειτουργικές και μορφολογικές αλλαγές, οι οποίες τα χαρακτηρίζουν με τρόπο μη αναστρέψιμο. Το τελικό στάδιο ωρίμανσης των λεμφοκυττάρων Τ λαμβάνει χώρα σε άλλα περιφερικά λεμφικά όργανα, χάρη στη θυμοσίνη, μία ορμόνη που παράγεται από το επιθηλιακό τμήμα του θύμου αδένα. Ο θύμος αδένας βρίθει από αγγεία και διαιρείται σε διάφορα τμήματα: αποτελείται από δύο λοβούς με προεκτάσεις, τα θυμικά κέρατα. Κάθε λοβός περιέχει πολυάριθμα λοβία, με ένα φλοιώδες και ένα μυελικό τμήμα, σχηματίζεται δε από μυελική ουσία πλούσια σε λεμφικά αγγεία και νευρικές απολήξεις, αποτελούμενη από επιθηλιακά κύτταρα, και φλοιώδη ουσία.
Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΛΗΝΑ
Ο σπλήνας είναι το σπουδαιότερο όργανο της δύναμης της ζωής, αλλά είναι η δύναμη της ζωής που ενυπάρχει σε αυτή την ίδια την ύλη, ανεξαρτήτως μορφής. Είναι συνεπώς στενά συσχετισμένος με το πλανητικό φυσικό σώμα. Είναι η εξωτερίκευση ενός πολύ σπουδαίου κέντρου.
Υπάρχουν τρία κέντρα στο σώμα (με συγγενείς εξωτερικεύσεις) που είναι απολύτως αναγκαία για τη ζωή.
•  Το κέντρο της καρδιάς και αυτή η ίδια η καρδιά, σε αυτά τα δύο εδρεύει το στοιχείο της ζωής (η όψη Ζωή και Πνεύμα είναι ένα).
•  Το κέντρο της κεφαλής και ο εγκέφαλος, σε αυτά εδρεύει το στοιχείο της συνείδησης (η όψη Ψυχή).
•  Το πρανικό κέντρο και ο σπλήνας, στα οποία εδρεύει η ζωή αυτής της ίδιας της ύλης ( η όψη Ύλη).

Πρέπει να έχετε υπόψη ότι το φυσικό σώμα είναι ατομική ύλη που συγκρατείται σε μορφή από την αιθερική ουσία, κάτω από τον έλεγχο της ψυχής. Είναι αυτόματο στην ανταπόκριση του και αντιδρά στον εξωτερικό κόσμο των επιδράσεων και των εσωτερικών παρορμήσεων, αλλά δεν έχει δική του ζωή πρωτοβουλίας.

Αποτελείται από μονάδες ενέργειας, όπως και κάθε άλλο στη φύση και έχει την δική του ατομική ζωή. Η εστία του για τη διανομή της ενέργειας σε αυτή τη ζωή είναι ο σπλήνας.

Στην σπλήνα συνενώνονται η αρνητική ζωή της ύλης και η ζωντανή ενέργεια του θετικού αιθερικού σώματος και τότε παράγεται μια «σπίθα» μεταξύ των εσωτερικών ζωντανών σωμάτων του ανθρώπου και του φυσικού πεδίου.

Πληροφορίες για δυο βασικούς αδένες του λεμφικού συστήματος ανατομικά αλλά και την λειτουργία τους από μια πιο εσωτερική προσέγγιση.

Από την Ιωάννα Σοφού.

Πηγή: Faethon Iasis