Μια κωμωδία με ξεκαρδιστικές στιγμές, μας έρχεται από τη Γαλλία σε σκηνοθεσία του Jérôme Enrico και με πρωταγωνίστρια τη Bernadette Lafont.
Η γιαγιά Πωλέτ από τότε που έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο βρίσκεται σε άρνηση και έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή. Εκτός από τη μοναξιά, αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Ζει σε μία φτωχογειτονιά στα προάστια του Παρισιού, δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την κόρη της, σιχαίνεται τον γαμπρό της και απεχθάνεται το ρόλο της γιαγιάς.
Όμως μία αναπάντεχη «ανακάλυψη» θα της αλλάξει για πάντα τη ζωή! Η Πωλέτ μυρίστηκε ότι στη γειτονιά της ανθεί ένα ιδιαίτερα επικερδές εμπόριο: αυτό της κάνναβης.
Αποφασίζει, λοιπόν, να ανοίξει τους επιχειρηματικούς της ορίζοντες και να πάρει την τύχη στα χέρια της. Ξεκινάει μία διαφορετική «καριέρα» που, χάρη στη μυστική της «συνταγή», θα της φέρνει χρήμα και επιτυχία, αλλά θα την μπλέξει παράλληλα σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες…!
Πρεμιέρα : Πέμπτη, 21 Μαΐου 2015
Διάρκεια: 87’
Ακολουθούν αποσπάσματα από συνέντευξη του Jérôme Enrico (Σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος)…
Η ιστορία της «Πωλέτ» …
Η ιστορία αυτή μοιάζει με παραμύθι! Παραδίδοντας μαθήματα σεναρίου στο ESEC, έφτιαξα διάφορα εργαστήρια για τους φοιτητές μου. Η Πωλέτ γεννήθηκε μέσα σε αυτά. Η Bianca Olsen, μία φοιτήτριά μου, μας διηγήθηκε μια ημέρα την ιστορία μιας ηλικιωμένης κυρίας που ζούσε στις εργατικές κατοικίες και ασχολούταν με τη διακίνηση κάνναβης προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά της. Έτσι γεννήθηκε η ιστορία της Πωλέτ, την οποία βρήκα τόσο ενδιαφέρουσα, όσο και αστεία. Η Bianca, η Laurie, η Cyril κι εγώ αρχίσαμε να γράφουμε το σενάριο της ταινίας, το οποίο μας πήρε σχεδόν ένα χρόνο. Μετά από αυτό, χρειάστηκα δύο μήνες για να γράψω τους διαλόγους. Αρχές του 2011 βρισκόμουν με το σενάριο της Πωλέτ στα χέρια μου. Όλοι πίστεψαν σε αυτό, αρχής γενομένης από τον ατζέντη μου, ο οποίος το έστειλε αμέσως στη Légende Production.
Μετά από λίγες βδομάδες, μια Κυριακή πρωί, ο Ilan Goldman μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι το βρήκε θαυμάσιο. Μου είπε χαρακτηριστικά «Αν θέλετε, αναλαμβάνω εξ ολοκλήρου την παραγωγή του έργου και το γυρίζουμε μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς!» Έτσι κι έγινε! Ο Ilan ανέλαβε τη χρηματοδότηση και μου παρείχε όλα τα μέσα προκειμένου να κάνω ένα εκτενές κάστινγκ.
Πέρασα από ακρόαση σχεδόν όλες τις Γαλλίδες ηθοποιούς ηλικίας από 60 έως 80 ετών. Έξι μήνες αργότερα άρχισαν τα γυρίσματα.
Η Bernadette Lafont λέει ότι η ταινία αυτή της θυμίζει τις ιταλικές κωμωδίες του ’50 και πολλοί θεατές αναγνωρίζουν στοιχεία από τις ταινίες του Ken Loach: εσείς, πώς θα χαρακτηρίζατε την Πωλέτ;
Καταρχήν, αυτό με συγκινεί και με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο, μια και η ιταλική κωμωδία του μεσοπολέμου, της οποίας ο Ken Loach είναι ο βρετανός εκπρόσωπος, υπήρξε το πρότυπό μου. Η Πωλέτ είναι μια κωμωδία κοινωνικού περιεχομένου γύρω από την εγκληματικότητα της τρίτης ηλικίας, σε μια κοινωνία που περιθωριοποιεί τους ηλικιωμένους, πετώντας τους στον κάδο των αχρήστων. Μπορεί η Πωλέτ να είναι αποκρουστική και ρατσίστρια, όμως τι είναι αυτό που την οδήγησε εκεί; Πώς μπορεί κανείς να ξεφύγει από την αβεβαιότητα και τη μοναξιά όταν δεν εργάζεται πια; Σε τι κόσμο ζούμε, εμείς που δεν ενδιαφερόμαστε πια για τις ρίζες μας; Είναι ένα θέμα που ο κινηματογράφος δεν το έχει αγγίξει αρκετά. Η Πωλέτ δεν είναι ένα έργο για την κάνναβη, είναι ένα έργο που πραγματεύεται την αβεβαιότητα και τη μοναξιά της τρίτης ηλικίας… Και φυσικά, είναι μια κωμωδία!
Γιατί διαλέξατε την Bernadette Lafont;
Όταν τη συνάντησα για πρώτη φορά σε ένα μικρό καφέ απέναντι από το σπίτι της, είδα μια γυναίκα αξιαγάπητη κι ευγενική, όμως ταυτόχρονα σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να ενσαρκώσει το ρόλο της ειρωνικής, κακομούτσουνης και γκρινιάρας Πωλέτ.
Είναι αστείο γιατί και η ίδια μου εξομολογήθηκε πολύ αργότερα ότι ήθελε πολύ να ενσαρκώσει την Πωλέτ για τους ίδιους λόγους. Ήξερε πως είχε όλα τα προσόντα! Επιπλέον, πίστευα ότι είχε το τσαγανό της Πωλέτ, αυτό που τη σώζει στο τέλος: είναι και οι δύο μαχήτριες. Τέλος, πιστεύω ότι η Bernadette είχε την κατάλληλη ηλικία για το ρόλο, μια που όταν προσπάθησα να μικρύνω ηλικιακά την Πωλέτ, κάτι δεν πήγαινε καλά. Έπρεπε να δίνει αυτή την εντύπωση της εύθραυστης, έτσι ώστε να γίνεται αισθητό το χάσμα που τη χωρίζει από τους ντίλερ. Το κάστινγκ προχωρούσε: όσο πιο πολλές ηθοποιούς βλέπαμε, τόσο πιο σίγουροι ήμασταν ότι ο ρόλος αυτός ήταν φτιαγμένος για την Bernadette!
Απόσπασμα συνέντευξης της Bernadette Lafont (Υποδύεται την Πωλέτ)…
Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν διαβάσατε το σενάριο της Πωλέτ;
Άρχισα να χοροπηδάω στον καναπέ μου! Ήθελα κατευθείαν να παίξω σ’ αυτή την ταινία! Με εντυπωσίασε αυτή η πλευρά του έργου που θύμιζε «ιταλική κωμωδία», αυτή η καταπληκτική ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και τον κοινωνικό χαρακτήρα της ταινίας, αλλά κυρίως η ζωντάνια της γραφής. Δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο, δεν ήταν τίποτα συνηθισμένο. Αργότερα, όταν έμαθα ότι το σενάριο αυτό το έγραψαν νέοι άνθρωποι μέσα σε μα αίθουσα διδασκαλίας, δεν εξεπλάγην: ήταν τόσο «νέο» όλο αυτό!
Γνωρίζατε εξ αρχής ότι θα είχατε τον πρωταγωνιστικό ρόλο ;
Νομίζω ότι ο Jérôme Enrico ήθελε από την αρχή να μου δώσει το ρόλο, όμως έπρεπε να πειστεί και η παραγωγή, μια που περίμεναν τόσο πολλοί στη σειρά… Δε γνώριζα καθόλου τον Ilan Goldman, όμως για πρώτη φορά στη ζωή μου νίκησα το άγχος μου και σήκωσα το τηλέφωνο για να του γνωστοποιήσω το ενδιαφέρον μου και τον ενθουσιασμό μου. Ήταν ευγενέστατος, όμως περίμενα πολύ καιρό μέχρι να πάρω απάντηση. Μια μέρα μου τηλεφώνησαν να πάω στα γραφεία της Légende. Πίστεψα πως θα μου έδιναν κάποιο ρόλο, όμως ποιον; Ποιος να ξέρει!
Ωστόσο, στην αρχή της ταινίας, η Πωλέτ είναι ρατσίστρια, κακιά και στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης… δε σας φόβισε που θα υποδυόσασταν ένα τόσο κακό άτομο ;
Το αντίθετο! Αυτό που με τράβηξε ήταν η αρνητική πλευρά της ηρωίδας! Εξ άλλου, μπορεί η ταινία να βασίζεται στη μυθοπλασία, όμως υπάρχουν πολλές Πωλέτ στη σύγχρονη κοινωνία μας… Και για να την υπερασπιστώ και λίγο, θα έλεγα ότι η Πωλέτ είναι μια γυναίκα βασανισμένη από τη ζωή, αλλά πολύ δυνατή. Η μαχητικότητα και το κουράγιο της θα βοηθήσουν ώστε τα πράγματα να έρθουν με το μέρος της, ακόμη και αν αυτό δε γίνεται με το νόμιμο τρόπο!
Σας δυσκόλεψαν τα γυρίσματα της ταινίας ;
Και ναι και όχι. Λάτρεψα αυτή την ταινία, όμως μου πήρε δύο μήνες για να αφήσω πίσω μου αυτόν το ρόλο, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Τι θέλετε να πείτε ;
Το λιγότερο που θα μπορούσε κανείς να πει είναι ότι η Πωλέτ δεν είναι καθόλου προικισμένη εμφανισιακά, και εκτός από την περούκα δεν προσθέσαμε τίποτε άλλο. Έπρεπε λοιπόν να αφήσω το πρόσωπό μου εντελώς απεριποίητο, κάτι που δεν κάνουν συνήθως οι γυναίκες… σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται! Είχα άγχος για το αποτέλεσμα ώσπου είδα τον καταπληκτικό φωτισμό του διευθυντή φωτογραφίας Bruno Privat που σε κάνει να ξεχνάς για λίγο τη «μουτσούνα» της Πωλέτ! Πριν από τα γυρίσματα, δουλέψαμε πολύ με το σκηνοθέτη πάνω στο πώς θα ήταν η φυσιογνωμία της ηρωίδας. Θυμάμαι ότι έβρισκα το φακιόλι στο κεφάλι υπερβολικό, όμως ο Jérôme με διαβεβαίωσε ότι πολλές γυναίκες της ηλικίας μου, στα προάστια του Παρισιού, το φορούν ακόμη. Και όταν πήγαμε για γύρισμα στην Bagnolet, διαπίστωσα ότι είχε δίκιο: οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από Πωλέτ !
Κατά βάθος, πρόκειται για μια σκοτεινή ταινία. Το πιστεύετε κι εσείς ότι η κοινωνία εγκαταλείπει τους ηλικιωμένους ;
Προφανώς δε ζω τη ζωή της Πωλέτ. Πιστεύω όμως ότι πέρα από τα κοινωνικά πλαίσια, υπάρχει μια σταθερά όταν γερνάει: αυτό το αίσθημα της αχρηστίας και πολλές φορές ακόμη και της εγκατάλειψης. Για μια ηθοποιό της ηλικίας μου, το να έχω τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία τέτοια ταινία, είναι ένα δώρο ανέλπιστο! Εάν η Πωλέτ μπορεί να περάσει το μήνυμα : «Μη μας αφήνετε να πέσουμε, μπορούμε ακόμη να είμαστε χρήσιμοι» αυτό θα ήταν κάτι (γέλια)!
