Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια…!! Σωστά? Σωστά!! Ε, αυτό το Σάββατο τα ποντίκια το παραέκαναν…. αλλά το ευχαριστήθηκαν πολύ όμως!! Η περιπέτεια ξεκίνησε αφού αφήσαμε τους δύο της παρέας στο αεροδρόμιο… (Πολύ μελαγχολήσαμε που φύγατε… Το επόμενο ταξίδι σας πότε είναι είπαμε?)!!
Πρώτα λοιπόν πήγαμε για καφέ με την Σοφία… εντάξει, εδώ τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Πόση περιπέτεια πια να κρύβει ένας καφές?!!
Μετά θα πηγαίναμε σινεμά κάπου στο Χαλάνδρι… Εδώ είναι που ξεκινά η περιπέτεια! …. Αφού μαζέψαμε από αυτό το θηριώδες μετρό του Χαλανδρίου (σαν σκηνικό από μεταποκαλυπτική ταινία είναι…), τον Γιώργο και την Μαρία, ξεκινήσαμε για την αναζήτηση του σινεμά… Δεν αγχωθήκαμε που δεν γνωρίζαμε, εξάλλου ρωτώντας πάς στην πόλη!! Ελα όμως, που αυτή η Σολωμού ήταν η οδός-Φάντασμα!! Σε μία από τις πολλές στάσεις που κάναμε λοιπόν για να ρωτήσουμε, πέσαμε και πάνω σε τρεις νεαρές… Και εμείς αυτήν ψάχνουμε, στο σινεμά πάμε και εμείς!!, μας είπαν… και βρεθήκαμε όλοι μαζί μέσα στο αυτοκίνητο να αναζητάμε τον κινηματογράφο Αθηνά… Τέσσερις εμείς και τρεις οι καινούργιες μας φίλες, σύνολο εφτά!! (Ακόμα μετανιώνω που δεν βγάλαμε μία selfie εκεί μέσα…). Τα σχόλια έπεφταν βροχή και τα γέλια ασυγκράτητα… Ούτε που μας ένοιαζε αν θα βρίσκαμε το σινεμά…. περνούσαμε ήδη πολύ ωραία!
Τελικά, βρέθηκε ο σωστός ο άνθρωπος και εμείς καταφέραμε να βρούμε τον δρόμο και να δούμε την ταινία από την αρχή παρακαλώ!!
Το Cine Αθηνά Piscines Ideales είναι μια μικρή όαση…. Όμορφος χώρος, καθαρός και cozy με τραπεζάκια σχεδόν για όλους και καναπεδάκια για την γαλαρία, ωραία οθόνη (είναι γνωστό ότι οι θερινές αίθουσες πάσχουν από άποψη ήχου και εικόνας), μα πάνω απ’ όλα φοβερή εξυπηρέτηση από τις συμπαθέστατες κυρίες… (μου έκανε τρομερή εντύπωση που έδιναν μαξιλαράκια σε κάθε θεατή για να κάτσει αναπαυτικά και που μοίρασαν φαναράκια σε κάθε τραπέζι…)!
Κάποια στιγμή λοιπόν, τέλειωσε και η ταινία… Και τώρα? Τώρα που πάμε? Η περιοχή άγνωστη σε εμάς… Κάπου να πιούμε μια μπύρα ρε παιδιά…!. Ευτυχώς όμως, η τεχνολογία έχει προνοήσει και τα κινητά μας πλέον μπορούν να μας πουν τα πάντα!! Έτσι, μια μικρή-διαφωτιστική περιήγηση στο ιντερνετ μας έστειλε κατ’ ευθείαν στην Κολοκοτρώνη και στο Mazzi, έναν πολύ γλυκό και φιλόξενο χώρο.
Το φοβερότερο απ’ όλα όμως ήταν, ότι εκεί είχαν live 2 φίλοι… Ο Δημήτρης Παλούδης και ο Στέργος Βόλας!!
Για όσους ξέρετε, τα λόγια είναι περιττά…. για όσους δεν ξέρετε θα σας πω εγώ πολύ συνοπτικά…
Δημήτρης Παλούδης: ωραίος κιθαρίστας, ζεστή φωνή και η ψυχή των Άκρως Απόρρητον, (επίσης μπορεί να σας μάθει να μιλάτε και άπταιστα Αγγλικά) !
Στέργος Βόλας: καλλιτεχνάρα και αυτός (και πως να μην είναι κάτι τέτοιο η φωνή των Big Ballz!! Τribute στους AC/DC κάνει ο άνθρωπος…! (Επίσης, μπορεί να απογειώσει και τα οικονομικά σας)!
Εν κατακλείδι… Δημήτρης & Στέργος: Πολυτάλαντοι και με Χημεία μεταξύ τους, Ωραίο-Δεμένο και Αγαπημένο ρεπερτόριο που δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο… μα περισσότερο από αυτά, μετρά η Ζεστασιά τους και η Ψυχή τους…!! Τους Αγαπώ!! Και τους αγαπώ και για έναν λόγο ακόμα…. όπως και τον Νικηφόρο (τον πολύ φιλόξενο και επικοινωνιακό Mr. Mazzi)… γιατί έδωσαν την ευκαιρία στην έναρξη του προγράμματος τους, στον νεαρό Πάνο Μάλτα να ανέβει στην σκηνή με την κιθάρα του και να παίξει δύο αγαπημένα κομμάτια… και ο μικρός είχε ψυχή και κότσια, εκτός από ταλέντο!!
Μπράβο Πάνο … ήθελε τόλμη αυτό που έκανες…! Συνέχισε δυνατά και με κέφι… χωρίς δισταγμούς, αλλά με πάθος και επιμονή… Πέσε με τα μούτρα, γιατί αυτός είναι και ο ορισμός της ζωής εξάλλου ! Βέβαια, ο Δημήτρης και ο Στέργος, ως ειδικοί που είναι, μπορούν να σου πουν πολλά περισσότερα απ’ ότι εγώ….. Μάθε απ’ όσους βρίσκονται στον δρόμο σου…!!
Η μικρή σαββατιάτικη περιπέτεια μας, τέλειωσε τις πρωϊνές ώρες γιατί είχε και συνέχεια…, που δεν θα την αναφέρω όμως, γιατί ήδη νιώθω ότι έχω πολυλογίσει… Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνω για μία ακόμη φορά είναι ότι Τα Απρογραμμάτιστα Είναι Τα Καλύτερα…!!
Να προγραμματίσουμε πάλι κανα τέτοιο… απρογραμμάτιστο…!!!
