Ρόκα, φυσικό παυσίπονο

Μυθολογία- Ιστορία

Η ρόκα ήταν πολύ δημοφιλές λαχανικό στη διάρκεια του Μεσαίωνα και μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο Αγάπιος Μοναχός ο Κρης τον 15ο αιώνα παρατηρεί στο σύγγραμμά του “Η ρόκα, το κάρδαμο και το σέλινο είναι θερμά και χωνευτικά. Σκανδαλίζουν τη σάρκα, προκαλούν πονοκεφάλους και είναι καλύτερο να τα τρώει κανείς μαζί με ψυχρά χορτάρια, γιατί έτσι αναμιγνύεται το ένα με το άλλο και δεν βλάπτουν τόσο πολύ. Τα ψυχρά είναι τα μαρούλια, η γλιστρίδα, τα αντίδια και άλλα όμοια. Η ρόκα και το κάρδαμο όταν κάνουν στάχυ είναι πιο θερμά και βλάπτουν περισσότερο.”

Διατροφικές ιδιότητες

Η ρόκα είναι άριστη πηγή βιταμίνης C, βιταμίνης A, βιταμίνης E και πολύ καλή ασβεστίου!

Ο Διοσκουρίδης μας πληροφορεί ότι στην αρχαιότητα συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ως άρτυμα το σπόρο της ρόκας σε βρασμένα χόρτα! Ο ίδιος σημειώνει ότι η ρόκα(και τα πράσινα μέρη, αλλά και ο σπόρος) όταν καταναλώνεται σε μεγάλη ποσότητα προκαλεί ισχυρή σεξουαλική επιθυμία. Ο σπόρος της εθεωρείτο πεπτικός διουρητικός και πίστευαν ότι διευκόλυνε της κενώσεις του εντέρου. Ηταν σημαντικό φάρμακο, τον μάλασσαν με γάλα ή ξίδι,τον έκαναν “τροχίσκους”,κάτι σαν τα σημερινά δισκία και το διατηρούσαν για πολύ καιρό.

Στα ρωμαίκά χρόνια τη χρησιμοποιούσαν σαν παυσίπονο. Εκείνοι που επρόκειτο να υποστούν την τιμωρία του μαστιγώματος έπιναν ένα ποτήρι κρασί μέσα στο οποίο είχαν βάλει ρόκα!Έτσι οι πόνοι ήταν πιο υποφερτοί!

Η ρόκα συνδυάζεται πολύ καλά με ψυχρά και δροσιστικά λαχανικά όπως είναι όλων των ειδών τα μαρούλια και οι τομάτες, αλλά πάντα φροντίστε να την συνοδεύετε με ένα δυνατό ντρέσινγκ από καλό ξίδι και άριστης ποιότητας ελαιόλαδο. Η δανικός “συνοδός”της είναι τα πικάντικα σκληρά τυριά όπως το κεφαλοτύρι, η παρμεζάνα, το πεκορίνο και η κεφαλογραβιέρα.

Πηγή