Iron Maiden – Μία Συναισθηματική Ανταπόκριση!

Μεθυσμένος ακόμη, (αν και 10 μέρες μετά), από την συναυλία των μεγάλων Iron Maiden στην Σόφια της Βουλγαρίας, αποφάσισα να γράψω την δική μου εκδοχή γι’ αυτό το υπέροχο, αλλά ομολογουμένως μακρύ ταξίδι (2.000 χλμ σε 48 ωρες)…!

Το παραμύθι λοιπόν ξεκίνησε αρχές Ιούνη, όταν στο μυαλό μου καρφώθηκε η πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού… Προβλήματα αρκετά, με σημαντικότερο αυτό του… χορηγού μου!!

Τελικά η λύση βρέθηκε εύκολα… Λίγο τσίπουρο, αλλά κυρίως η καλή διάθεση και το θετικό κλίμα της διοίκησης του BOTOX RADIO… και η εκπομπή Metal Paradise – After Dark και ο Ιγνάτιος Σοφόπουλος θα βρίσκονταν στο Armeec Arena της Σόφιας στις 16 Ιουνίου.

Λύθηκαν λοιπόν και τα τελευταία διαδικαστικά (εισιτήρια, μετακινήσεις κ.λ.π. κ.λ.π.) και η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει….

Έτσι, μετά από ένα εξαιρετικό Κυριακάτικο απόγευμα-βράδυ με καφεδιές, μπύρες, μουσικές, μεταμεσονύχτιες μακαρονάδες και κυρίως εξαιρετική παρέα (αδέρφια!!), το πρωινό της Δευτέρας μας βρίσκει στο άγαλμα του Βενιζέλου στην Αριστοτέλους περί τα 300 άτομα, με 5 πούλμαν και κλίμα 5ημερης. Καφές στο χέρι, τελική καταμέτρηση και με τα πολλά φύγαμε…

Ταξίδι μακρινό, αλλά και οι συνεχείς στάσεις, η καθυστέρηση στα σύνορα και η έντονη βροχόπτωση μόλις μπήκαμε Βουλγαρία το έκαναν ακόμη μακρύτερο. Με τα πολλά όμως φτάσαμε τελικά… μόλις 4 ώρες πριν την συναυλία…!!! Δεν προλαβαίνεις και πολλά. Κάτι το συνάλλαγμα, κάτι να τσιμπήσεις, ένας τελευταίος καφές, χαλάρωμα πριν την συναυλία και έφτασε ήδη η 8η βραδινή!

Έξω από το σύγχρονο Armeec Arena ο κόσμος ενθουσιώδης. ‘Αφθονη μπύρα να ρέει και παρά την βροχή μπήκαμε σχετικά εύκολα.

Μέσα έχουν ξεκινήσει ήδη οι Ghost, (εντυπωσιακά κοστούμια ομολογουμένως-αν και θα προτιμούσα τους Anthrax που ανοίγουν σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη περιοδεία).

Επιτέλους λίγο μετά τις 9, ο Dickinson και η παρέα του μπουκάρουν στην σκηνή με το Moonchild. Can I play with madness (αγαπημένο μου λόγω ρυθμού και μουσικών καταλοίπων μου), Seventh son of a seventh son, the Trooper κ.λπ. Oι Maiden είναι μπροστά μου και παίζουν κομμάτια με τα οποία μεγάλωσα, (οι εικόνες από την εφηβεία μου και λίγο μετά, περνούν με ταχύτητα μπροστά από τα μάτια μου….). Τα συναισθήματα έντονα, πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει σε μια ξένη χώρα, στο παρθενικό μου ταξίδι στο εξωτερικό για μια συναυλία-και τι συναυλία…!!

Ο ήχος δεν ήταν στα καλύτερα του, το ίδιο ίσως και οι Maiden για κάποιους, (λόγω ηλικίας ίσως; – αν και ο Harris, με εξαίρεση λίγες ρυτίδες στο πρόσωπο, πυροβολούσε με το μπάσο του σαν να μην είχε περάσει ο χρόνος από πάνω του)…. Όμως εγώ ήμουν εκεί με μερικές μπύρες, με καλούς φίλους κάπου ανάμεσα στην Αρένα και κυρίως τις αναμνήσεις από τα μικράτα μου…!

2000 χλμ. σε 48 ώρες δεν είναι μικρό πράγμα, όταν δεν είσαι και 20χρονος. Όμως, θα το ξανάκανα και θα το ξανάκανα και θα το ξανάκανα…….

Ιγνάτιος Σοφόπουλος για τον Botox Radio